Hector Carlier was bankier en oliemagnaat, was de zoon van bankier Jean Baptiste Ferdinand Carlier en Marie De Roy.

Hector Carlier begon zijn carrière in de financiële wereld, namelijk in de Banque d'Anvers waarvan zijn vader, Jean Baptiste Ferdinand Carlier, samen met de Société Générale de Belgique, de eigenaar was. In 1920 richtten enkele Antwerpse investeerders (o.a. de broers Hector en Fernand Carlier en de toenmalige minister en latere premier Aloys van de Vyvere) de oliemaatschappij Compagnie Financière Belge des Pétroles, kortweg Petrofina, op. Ze haalden hun olie in Roemenië, nadat ze eerst de Duitse rechthebbenden op die olie hadden uitgekocht - een affaire die Frankrijk toen zwaar op de maag kwam te liggen. Frankrijk haalde zijn gram pas in 2000, toen Petrofina samenging met Total.

Petrofina en de nevenbedrijven die intussen waren opgericht, floreerden. Maar aan die voorspoed kwam met de Tweede Wereldoorlog een abrupt einde. De raffinaderij in Duinkerke, de belangrijkste van Petrofina, werd verwoest. Na de oorlog werden de Carliers gezocht voor economische collaboratie.

Fernand was al gevlucht naar Zuid-Amerika. De dood van Hector is duister: pleegde hij effectief zelfmoord op zijn landgoed in Kalmthout? Of was zijn begrafenis een schijnvertoning om het familiefortuin te vrijwaren en nam hij ook de wijk naar Zuid-Amerika waar hij, volgens sommige bronnen, nog in 1956 bij zijn broer gesignaleerd werd? De laatste thesis wint veld.

Hector Carlier was schatrijk, hij kocht massaal landgoederen op in Kalmthout, Essen en in het zuiden van Nederland. In 1920 had hij in Kalmthout ook Kasteel De Boterberg gekocht dat hij grondig liet renoveren.

Tijdens WO-II zat hij met zijn vrouw en drie kinderen vooral in Spanje. Voordien speelde zijn leven als één van topindustriëlen van België zich vooral af tussen Brussel en Parijs en deels in Mariaburg waar hij zijn latere vrouw leerde kennen. Hij ontmoette Amalia Goossens uit Woensdrecht (geboren op 8 februari 1907 en overleden in 1989) in één van de vele 'tehuizen' in Mariaburg. Toen ze in verwachting geraakte, had hij de moed om met haar te trouwen op 6 augustus 1933 in Dover in Engeland, ver weg van zijn en haar familie. Hij was toen 49 jaar oud, zij 26. Hij was toen reeds eigenaar van uitgestrekte domeinen in Kalmthout die nu deel uitmaken van het grenspark De Zoom / Kalmthoutse Heide. Hij bezat toen ook bijna alle vruchtbare landbouwgrond in de Biesbossen in Nederland, waar hij drie boerderijen bouwde genaamd naar zijn drie kinderen. Samen met Amalia kreeg hij immers drie kinderen: Marie-Antoinette (1934-2007), zoon Fernand (1935-1986) en dochter Amalia (overleden in 2001), ze was genoemd naar haar moeder. Ze bleven alle drie ongehuwd.

Met dank aan Mia Verbanck

voor de informatie.